دنیای‌‌اقتصاد- ایمان مهدی‌زاده : بیش از یک دهه از شهرت سامانه‌ای جهانی برای خرید و فروش کالای دست دوم می‌گذرد که یک ایرانی آمریکایی آن را در ینگه دنیا راه‌اندازی کرد. گرچه پیش از آن خرید و فروش کالاهای دست دوم در ایران وجود داشت. روزهایی که پیله‌وران در روستاها می‌گشتند و کالاهای نو و دست دوم را می‌خریدند و می‌فروختند و در شهرها صرفا سمساری‌ها خریدار و فروشنده کالاهای دست دوم بودند. بخش مرفه‌تر می‌فروخت و قشر پایین‌دستی می‌خرید.

ضعف اقتصادی مردم باعث رونق استوک فروش‌ها

امروز اما شرایط تغییراتی کرده است: خرید و فروش کالاهای مختلف، روز به روز رونق بیشتری پیدا می‌کند که اقتصاد خانوار مهم‌ترین دلیل آن است. بهره‌مندی از تنوع با کمترین هزینه نیز یکی از دلایل این رونق به‌حساب می‌آید. نزدیک به سه دهه پیش البسه و بوت‌ و انواع کفش کتانی که مرجوعی انبارهای همسایه‌های شرقی (پاکستان) و غربی (ترکیه) بود یا به‌عنوان کالای دورریختنی با قیمت بسیار ارزان به مرزها رسید، کرکره فروشگاه‌هایی با عنوان تاناکورا بالا رفت و استفاده از کالای مصرفی معمول در فرهنگ جامعه ایرانی جا خوش کرد. گرچه این فروشگاه‌ها نه نیازی به گرفتن جواز از اتحادیه و صنفی داشتند و نه ضمانتی برای محصول فروخته شده اما تنوع و قیمت ارزان نسبت به کالای نو باعث افزایش ریسک‌پذیری مشتریان می‌شد و در فروش خوب و موفق آنها تاثیرگذار بود. این رویه چنان در جامعه رشد کرده که فروشنده و خریدار از قبل بیشتر شده اما نه فروشندگان از سر بی‌نیازی می‌فروشند و نه خریداران دیگر فقط اقشار ضعیف جامعه هستند. همه مردم به‌طور همزمان هم خریدارند و هم فروشنده. یک تغییر مهم دیگر هم رخ داده است؛ امروز دیگر فقط مغازه‌های سمساری‌ نیستند که معامله‌ها را جوش می‌دهند. زمانه، زمانه سمساری‌های آنلاین است؛ از پوشاک تا لوازم خانگی و الکترونیکی در فضای مجازی رونق خوبی دارد.

مقالات بیشتر:سمساری در تهران نو