عاشقان و دل‌باختگان عتیقه خیلی خوب می‌دانند در تهران باید به کدام خیابان سر بزنند.

همشهری آنلاین _ فاطمه عسگری‌نیا: عتیقه‌ترین خیابان تهران، در میانه خیابان جمهوری و فردوسی، منوچهری است. خیابان منوچهری که نام خود را از شاعر بلند آوازه مکتب خراسانی گرفته است برای علاقه‌مندان اشیا قدیمی و عتیقه محل دلپذیر و جذابی است.

خیابان منوچهری یا خیابان موزه تهران، هرچه نامش باشد، چیزی از ارزش عتیقه‌های‌ریز و درشت پشت ویترین‌های خاک‌گرفته مغازه‌ها یا بساط عتیقه‌فروشان دستفروشش کم نمی‌کند. قصه قصه‌ راسته عتیقه‌فروشان گمنام تهران است. برای رسیدن به راسته عتیقه‌فروشان گمنام تهران باید از میدان فردوسی به سمت چهارراه استانبول سرازیر شوی. بعد از گذر از بازار پرهیاهوی این روزهای دلارفروشان و عبور از کنار معرکه‌گیران ارزی وارد خیابان منوچهری می‌شویم. از همان ابتدای خیابان، مغازه‌های رنگ‌ورورفته و پر از گرد و غبار عتیقه‌فروشی‌ها به چشم می‌خورد. انگار هرچه بیشتر بوی کهنگی بدهد این بساط، بیشتر برای مشتریانش دلبری می‌کند.

سکه‌های عهد بوق پشت ویترین خاک‌گرفته مغازه‌ها خودنمایی می‌کند و مجموعه اسکناس‌های قدیمی پای ثابت اغلب مغازه‌هاست. هرچه دلتان بخواهد در این کهنه‌بازار عتیقه پیدا می‌کنید؛ از آفتابه و لگن مسی و قدیمی گرفته تا آسیاب سنگی و ساعت‌های جیبی، لگن‌های مسی و لوسترهای رنگی و قدیمی در کنار انگشترهای زمخت و تسبیح‌های دانه‌درشت هم زینت‌بخش عمده ویترین‌ها هستند. همه اینها در روزگاری نه‌چندان دور مشتریان خاص خود را داشتند، اما این روزها سایه سنگین رخوت و کسادی بدجور بر سر عتیقه‌فروشی‌ها چنبره زده است.

مقالات بیشتر:سمساری در پاسداران